Ніва № 38 (2367), 23 верасня 2001 г.

Спявайце доўга, нашы юбіляры

Міхал МІНЦЭВІЧ

Праз арлянскі калектыў на працягу яго існавання прайшло пару дзесяткаў выканаўцаў — спевакоў, музыкантаў, артыстаў. Калектыў заснаваў у 1946 г. мясцовы псаломшчык Радзівон Агіевіч. Арлянскі калектыў мандаліністаў і спевакоў — бо такая была яго першапачатковая назва — адразу набыў папулярнасць і ў 1950-х гадах выступаў у Варшаве, Ломжы, Любліне, Шчэціне і шэрагу меншых гарадоў.

Сёння калектыў „Арляне” налічвае дзесяць выканаўцаў. Займаюцца ў ім Ніна Гаўзэ, Яўгенія Хаміцкая, Марыя Адзіевіч, Яўгенія Хмялеўская, Ніна Шыманская, Вольга Данілюк, Феадосій Аўдзіевіч, Іпаліт Шайкоўскі, Уладыслаў Камарчук і інструктар Мікалай Фадзін. Усе яны працягваюць слаўную традыцыю сваіх папярэднікаў.

1 верасня пасля абеду ў Орлі адбыўся народны фэст, прымеркаваны да юбілею калектыву. А паколькі праводзіўся ён у перадвыбарчы перыяд, сярод прыбылых гасцей вылучаліся кандыдаты ў парламентарыі ад СЛД. Калі войт Ян Добаш, прывітаўшы гасцей, сказаў: „За некалькі хвілін стануць перад вамі жанчыны, якія свой лёс, сваё жыццё звязалі з беларускай песняй, з Арляншчынай”, публіка паднялася з лавак і прывітала юбілярак бурнымі апладысментамі.

Далейшую частку мерапрыемства павяла Ніна Домань — настаўніца-харэограф з Гродна. Яна з калектывам сустрэлася 12 гадоў таму, калі на фестывалі беларускай песні ў Беластоку праспявала з імі песню „Орля, Орля”. Канферансье расказала гісторыю калектыву і заявіла, што „юбілей — гэта свята не толькі для калектыву, колькі для тых людзей, якія самымі першымі пачыналі працу ў гэтым калектыве”. І хаця былі зачытаны прозвішчы пачаткоўцаў, аднак не ўсіх пачынальнікаў запрасілі на ўрачыстаць.

Затым на сцэну выйшаў Яўген Бало, які зачытаў свой верш аб Орлі і верш Віктара Шведа „І зноў я тут у Моры госцем”. А дваюрадны брат апошняга Андрэй Грайко зачытаў свой верш „Аб снопавязалцы”. Пасля паэтычнай часткі на сцэну выйшаў музычны інструктар калектыву Мікалай Фадзін з Гродна, які сказаў юбілярам наступнае: „Вы на сцэне ўжо больш за паўстагоддзя. За гэты час вы несяце не толькі радасць, але і часцінку сваёй душы, свайго сэрца. Я ўжо з вамі 12 гадоў і я лічу, што гэтыя годы самыя лепшыя, самыя яркія ў маім жыцці. Я вельмі ўдзячны лёсу, што на сваім пуці сустрэўся з таленавітымі, ветлівымі і працавітымі людзьмі. Кажуць так: чалавек жыве, пакуль спявае. Спявайце доўга, нашы юбіляры. Жадаю вам моцнага здароўя, душэўнага спакою, будзьце шчаслівы. Захавай Вас Бог!”

„Арляне” атрымалі ад гмінных улад букет кветак.

У канцэртнай частцы мерапрыемства апрача юбіляраў выступілі „Збучанкі” са Збуча, „Красуні” з Краснага Сяла, „Хлопцы-рыбалоўцы” з Рыбалаў, „Прымакі” з Гарадка і „Клекацякі” з Боцькаў. Пасля канцэрта калектывы, госці і кандыдаты ў парламентарыі сустрэліся за сталом у пажарнай святліцы.

* * *

Святкавалі не ўсе былыя члены калектыву. На камісіі па справах самаўраду Гміннай рады, калі абмяркоўваўся план святкавання юбілею, я прапанаваў, каб запрасіць усіх членаў калектыву, не абмінуць піянераў, якіх лёс раскінуў па краіне (Варшава, Беласток, Сілезія) і якія на канікулы прыязджаюць на радзіму. На жаль, сталася інакш. Прыкра асабліва было тым, якія акурат знаходзіліся ў Орлі.